Rice

รวงที่เหลืองรอเคียวมาเกี่ยวกล้า
ถึงเวลาฟ้าหนาวอีกคราวแล้ว
แลผืนพรมสีทองออกพราวแพรว
ทิวทุ่งแถวสุดงามเมื่อยามมอง

Wild Flower



ดอกไม้ป่าค่าฉะนี้
มณีดินส่งกลิ่นหอมอยู่หนไหน
หรือหลบเพื่อซ่อนความงามในกลางไพร
จะมีค่าเท่าใดที่ในเมือง

Shy girl



เจ้าช่อมาลีสีไพล
เจ้าบานต้อนรับหรือขับสู้ใคร
สีเหลืองขมิ้นเหมือนนกพเนจร
หรือเหลืองเหมือนตะวันรอนตอนบ่าย
ก้านจะโอนเอนอ่อน
เหมือนสาวน้อยแสนอาย
พริ้วไหวตามลมลู่
เปรียบเหมือนพธูช่างอ้อน
ยิ้มน้อยน้อยขวยเขิน
หรือเจ้ากำลังเพลินเมียงมองผู้ใด
เจ้าช่อมาลีสีไพล
เจ้าคิดอย่างใดกันเอย

Malee (Red flower)

ยามเช้ากับท้องฟ้าที่มัวหม่น

ในที่สุดเม็ดฝนหล่นโปรยสาย

ดวงอาทิตย์แทรกกลีบเมฆดังจะอาย

เมฆลอยสายสลับครึ้มครอบคลุมฟ้า

ดอกมาลีสีสวยอยากฉายแสง

แย้มดอกแดงแข่งสายฝนอย่างคนกล้า

และคลี่กลีบเบ่งบานอย่าช้าช้า

ตระการตากว่ากล้าแดดที่แอบบัง

Gentle wispher

เพียงบอกกันสักนิดว่าคิดถึง
แค่คำนี้ก็ซึ้งกว่าวันไหน
เพียงกระซิบเบาเบาว่าอย่าไป
ทอนหัวใจไหวหวั่นกว่าวันวาน

ฉันจะอยู่เคียงกันไม่ห่างหาย
จะซบกายพร้อมกอดสอดประสาน
จะเผลอหลับในอ้อมแขนจักนิ่งนาน
มอบความหวานหวามไหวให้แก่เธอ
 

Boat

ยังคงเดียวดายในสายน้ำนิ่ง

ปล่อยความจริงน้ำเซาะเจาะรูรั่ว

ในที่สุดน้ำจะปริ่มทั่วลำเรือ

และคงเหลือความเปล่าดายในสายน้ำ

คลองสายนี้คงหมดความสำคัญ

สายน้ำนั้นคงค่อยกลายเป็นสีกร่ำ

และจะเน่าส่งกลิ่นทั้งสีดำ

สงสารน้ำสงสารเรือเหลือคณา

Smile

 

ฉันจะยิ้มทักทายกับสายลม

และชื่นชมความงามในยามเช้า

สูดกลิ่นหอมของดอกไม้กลีบบางเบา

ผีเสื้อเคล้าเกสรร่อนกลีบวาง

 

 

Nice

 

ให้ความงดงามปรากฎอยู่อย่างนั้น

ให้ความฝันหลายอย่างอย่าจางหาย

ให้ความจริงฝากไว้อย่าได้คลาย

ให้ลมหายใจแห่งรักจักศรัทธา