เดียวดายในแจกันแก้วใส
หากรอบกายไม่มีใครเป็นเพื่อน
รอดอกไม้ดารดาษมาเยือน
ลอยเลื่อนหลบลู่สู่พื้นดิน
เจ้าดอกเอยดอกไม้สวย
อ่อนระทวยไร้แรงแสงหมดสิ้น
โดดเดี่ยวเดียวดายไร้ยลยิน
ตกลงดินกลีบกระจายมลายลา
Lonely....
Never see others are around
Ever feel some are crowd
Finally flower is falling down...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น