ถนนสายนั้นขนานไปกับท้องทุ่ง
มีฝุ่นคลุ้งตลอดทางเดินข้างหน้า
เมื่อฝนพรำพยายามเดินช้าช้า
ก็เพราะว่าโคลนขอดตลอดแนว
เราจะหยุดใต้ต้นไม้ที่ใบหนา
ปล่อยให้ลมประทะหน้าอย่างแผ่วแผ่ว
สุดหายใจกลิ่นกรุ่นของดอกแต้ว
ออกดอกแถวสุดท้ายที่ปลายนา
กับหอมกลิ่นหญ้าเขียวกับดินดำ
และสายน้ำลำธารอยู่ข้างหน้า
สูดหายใจลึกลึกและหลับตา
ถึงเวลาลาจากต้นหนทางไกล
This road cut through the green field
Fill with dust along but suddenly rain falls
It becomes mud
I will stop for awhile under a big tree
Let's windy is slowly touch to my face
Breathing of flowers at the corner of the place
Also smell to green grasses and dark soil
Close my eyes for moment
And it's the time to leave here
Cause the way is so far...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น