One lonely evening at the field

 It seems the evening comes... See ! birds fly back to their nest which never know where it is but always  see as this every evening. Weather around is quiet, no wind and no wave in the canal but only lighting from that hut's shiny dimly..hmm they may be on cooking for this dinner. The sun is just left from the sky and darkness will comes soon. Lonesome feeling most !

Do you miss me ?

 
คุณจะคิดถึงฉันบ้างไหมนะ
ว่าไงคะ? ช่วยตอบหน่อย
แม้ว่าคิดถึงเพียงเล็กน้อย
ฉันก็พลอยดีใจกว่าใดแล้ว

แค่กระซิบบอกฉันเบาเบา
   ทำให้ใจที่เหงากลับผ่องแผ้ว
   น้ำใสใสในดวงตาพร่าพราวแพรว
   ลืมกันแล้วหรือไรว่าไงคะ ?

Do you miss me,don't you ?
Just fews ,I need to hear
I shall be glad even a little bit
If you whisper to my ears
That you also miss me too
My eyes will fill with tear
Please..my dear come near to be coo..
Do you miss me,don't you ?


                     

Dimension two

ในมิตินี้ไม่มีสีสัน
มีแต่ภาคตัดกันนั้นสุดขั้ว
คล้ายกับว่าคนคนนั้นไม่มีตัว
มืดมืดมัวทั่วอาณาเวลาเลือน

Dimension Two...
No colorful
But feeling
No moving
But contrast...

Imagination flower

   บางครั้งอาจรู้สึกท้อแท้
พ่ายแพ้ต่อทุกอย่างที่ขวางหน้า
จงก้าวต่อไปอย่างช้าช้า
เชิดหน้าฟันฝ่าอย่าได้กลัว

 เหมือนดอกไม้ที่ไร้สีสัน
ไม่หวั่นแม้อยู่ในเงาสลัว
หากคงชัดเจนไม่เห็นมัว
นี่คือตัวตนในเงา ขาวและดำ...
 

Flowers in the bowl

   
ดอกกล้วยไม้ซักสองสามก้าน ในชามอ่างแก้วใสปากกว้าง
ดูเหมือนจะไปกันไม่ได้ กับใบไม้ก้านยาว และกิ่งไม้สีแก่ ขดงอ อีกนิดหน่อย
ความไม่ลงตัวที่ลงตัว มันก็ดูเหมาะเจาะ กันดีนะ

Roses

กุหลาบ ก็เป็นกุหลาบวันยังค่ำนั่นแหละน่ะ อิอิ ราชินิ ที่มีหนามเป็นอาวุธ แต่เวลาที่มีคนเด็ดไป ก็ไม่เห็นมีใครกลัวหนามของราชินีเลยนี่นะ