วันพุธที่ 28 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555

Good Morning..Yoohoo !!



ยามเช้า
ฟ้าสีเทาคลี่ม่านตระการจ้า
แจ่มกระจ่างกลายเงาเทาเป็นฟ้า
ย้อมทุ่งหญ้ากว้างแถวแนวพื้นดิน

ต้นไม้ใหญ่สลัดใบที่แก่กล่ำ
ร่อนลงต่ำใต้ต้นหมดทั้งสิ้น
บรรดานกออกจากรังเพื่อโบยบิน
ออกหากินทั่วไพรให้เบิกบาน

Good morning
Everything seems good for this day
The sky slow change from gray to brighten blue
Yellow leaves fall down underneath those trees
Birds fly from their nests early
I will say good morning to you " Yoohoo" !!

วันอังคารที่ 27 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555

Be Bold...



จงเข้มแข็งอดทนเป็นคนกล้า
อย่าอ่อนล้าให้เห็นเป็นไม่ได้
อย่าให้เรื่องใดใดมาทำลาย
แม้เรื่องไหนผ่านมากล้าเผชิญ

Be dare
Be face
   Be brave
Be bold



วันจันทร์ที่ 26 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555

Slow down


กลีบดอกบอบบางจะพร่างหล่น
เกสรปนปลิดปลิ่วปลิวไสว
ในไม่ช้ากิ่งคงคว้างร้างใบ
แจกันใสกลายมลาศปราศไม้งาม

 Slow down on the ground
Flowers will fall down
Still alone a glass and water
Finally no both are altogether...





วันอาทิตย์ที่ 25 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555

Imagin



ฝันถึงบ้านว่างว่างที่ข้างป่า
มีท้องนาเรียงรายอยู่หลายด้าน
มีต้นไม้โอบล้อมตรงทางผ่าน
ตรงหน้าบ้านมีโคมสูงสว่างไฟ

มีม้านั่งตัวหนึ่งอยู่ด้านนอก
ฉันชอบออกไปเดินอยู่ใกล้ใกล้
และจะนั่งฟังเสียงนกไพร
หริ่งเรไรบรรเลงล้อมกล่อมขวัญเรา

Imagin to the house near by the forest
Rice fields are around
More trees cover the places
and one big lamp's lightening on the ground

One bench is settled outside
I like to walk near by 
Then sit to hear birds're singing
Also insects voice chorus like lullaby
To comfort my mind and feeling ...



That river




แม่น้ำสายนั้นไหลมาจากที่สูง
มาตามทุ่งทางโค้งตรงที่หนึ่ง
โรงเรียนฉันตั้งอยู่ตรงมุมนึง
ที่ที่ซึ่งเคยเรียนเมื่อวัยเยาว์

น้ำจะเต็มตลิ่งในเดือนเพ็ญ
เรามองเห็นถึงภาพวันก่อนเก่า
กับความสุขคิดย้อนก่อนเคยเนา
หมู่บ้านเรากับชีวิตนิจนิรันดร์

That river comes from high land
Along the field to the corner
Which my school is located
 
Soon water will fill up the river
I watch to old back days
To that wonderful color
Once we used to stay
Altogether are happiness and freindly 
It's always eternity.. 




Contrast


 
อาจบางดอกผิดแผกแตกต่าง
อาจมีบ้างสีสันพลันเปลี่ยนสี
หากความหอมยังเป็นเช่นมาลี
ไม่มีที่จะแตกต่างอย่างใดเลย
 
 Flower's color is differently in same tree
Yes,it might be
But all smell make us know
Exactly never differently because it's flower show

Winter (still won't ) comes


 
 
ฝนสุดท้ายยังคงไม่สั่งลาฟ้า
ท้องทุ่งนาใบหญ้ายังฉ่ำฝน
เหล่าแมลงเล็กเล็กยังบินวน
ฟ้าสีหม่นทำให้นกบินกลับรัง
 
ข้าวในนายังไม่ทันเกี่ยว
ข้าวคอยเคียวถูกฝนชะหล่นบ้าง
ชาวนามองอย่างท้อถอยกำลัง
เพราะพิณพังหวังข้าวถึงคราวครืน
 
หนาวนี้คงจะมาช้า
เพราะว่าฝนไม่จากฟ้ายังพาฝืน
ข้าวจะเสียคนจะเศร้าทุกคราวคืน
จะกล้ำกลืนอีกยาวไกลแค่ไหนกัน...
 
 
Winter still won't comes this time
Cause rain still falls
What's ever we think it might not happened
 So that,we can hope and wish but not think...
 
 

House



 
 
บ้านทรงไทยไม้สักหลังใหญ่
ตั้งอยู่ในเขตพระราชฐาน
เป็นเขตครั้งตั้งแต่รัชกาล
ที่หกท่านดำริสร้างชายทะเล

ชื่อว่ามฤคทายวัน
เป็นขอบขัณฑสีมาน่าสนเท่ห์
ทุกห้องนั้นงดงามมีเสน่ห์
ในทำเลแสนสุขครั้งก่อนกาล


That big house in Thai style looks greatful
Made by golden teak wood for whole house
Its named is "Marukkataiwan" which was built since King Rama 6 at the beautiful beach in Petchburi province ....

One of my good memorial for this pretty peaceful place....




วันอังคารที่ 20 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555

From the bottom of my heart



 
ยังคิดถึงเสมอเธอที่รัก
ยังคงปักศรัทธาว่าเราสอง
จะเคียงข้างคู่กายเหมือนหมายปอง
แต่ก็ต้องจากกันฝันไม่จริง
 
จากส่วนลึกก้นบึ้งของหัวใจ
ขอฝากไว้ให้เธอทราบว่าบางสิ่ง
เป็นเหมือนม่านบางบางมาพาดพิง
ให้รักจริงต้องโศกโบกมือลา
 
I still think of the good time we hope
I still believe in love
I still believe in you
But my dream won't come true
Because something come to disturb
Make our love depart 
From the bottom of my heart
I wanna tell you this last...I love you !
 

Cool !


 
ในวันสบายสบาย
ปล่อยใจให้ว่างกลางความเงียบ
บังเกิดความสว่างขึ้นมาเปรียบ
เป็นความเรียบง่ายง่ายที่ได้เห็น
 
In one day of comfortable and easily
Free my heart among peaceful is around
Suddenly brightening come surround
It's such a good time and tranquility...
 

วันจันทร์ที่ 19 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555

That way...


 
ทางสายนั้น
ทอดไปตามคันนาถึงป่าใหญ่
ต้องบุกบั่นดั้นด้นไปอีกไกล
จะไปถึงที่ไหนก็ไม่รู้
 
หากเราเดินไปเรื่อยเรื่อย
คงจะเหนื่อยและต้องหยุดสักครู่
และต้องหันหลังกลับมาดู
ว่าจะสู้เดินต่อหรือท้อแล้ว
 
 
That way ...
Along the field direct to big forest
How long it will be
Wherever it's reaching
 
If we still walk and walk
We may be get tired
And turn to watch back
Also think again for continue or give up
 
 
 
 
 
 
 

วันเสาร์ที่ 17 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555

Hut




 

 กระท่อมน้อยในวันที่อากาศใส
ฟ้าเป็นใจใบไม้สดสีเขียว
ล้อลมเล่นปลิวไสวใบบิดเกลียว
นั่งคนเดียวจนแดดกรายสายซะเลย
 
Little hut amoung green trees
Fresh air and blue sky for this morning
Leaves are dancing in the wind
I enjoy to sit here till late time
Oh..It's sun shining
 
 

วันศุกร์ที่ 16 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555

My dream




ทุกคนมีความฝันอันแตกต่าง
หลายหลายอย่างต่างกันก็แล้วแต่
แต่ความฝันของฉันนั้นก็แค่
ได้เผื่อแผ่ความสุขให้ทุกคน

 
      We will dream...
      And hope together
      That we won't leave far away...
       
   

Simply Feeling



เป็นความรู้สึกง่ายง่ายสบายสบาย
ในวันที่เปล่าดายและไร้จุดหมาย
ปล่อยความคิดไปถึงใคร
ที่อยู่ห่างไปแสนไกลกัน


It's easy simply day
Which no meaning and around are gray
Leave my thinkng to someone
Who stays so far away...


Where are you ?


 
เธออยู่ไหนหรือจ๊ะ
บอกหน่อยนะฉันจะไปหา
หรือบอกเพียงว่าจะกลับมา
ตามสัญญาที่เคยกล่าวเมื่อคราวนั้น
 
ทำไมไม่กลับมา
หรือว่าลืมไปแล้วที่เคยฝัน
เคยมีความรักความผูกพัน
หรือเธอนั้นปันใจให้ใครแล้ว
 
 
Finger hold finger like a chain
Involve us to be one
Tighten us together
Say...won't be never ever change
 
Today you are disappear
But I still here as promise
Just wanted to know at least....
(It's unfair)...Where are you ?
 
 
 
 


Missing


   
   
ฉันจะหลับตาลงสักพักหนึ่ง
เพื่อซาบซึ้งกับเรื่องราวครั้งคราวก่อน
และส่งความคิดถึงมาเว้าวอน
ยังอาทรถึงเสมอเธอที่รัก

เธอยังฝันถึงกันบ้างหรือเปล่า
กับเรื่องเก่าเราสองเคยป้องปัก
หรือเก็บความทรงจำไว้สักพัก
หรือว่าหักหาญใจจากไปแล้ว

Close my eyes for awhile
Send my heart fly away
To you who I miss deep inside

Will you still miss me or not ?
Or forgotten all the pass
Or you still keep me
Then shall we re-start ?




วันพฤหัสบดีที่ 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555

Grasses




ฉันจะเป็นต้นหญ้าที่ท้าแสง
แดดสีแดงทาบทายังกล้าฝืน
แม้ลมฝนหล่นมายังหยัดยืน
แม้คราคืนหนาวเย็นไม่เป็นไร

เพราะฉันคือสิ่งเล็กน้อย
ที่ค่อยค่อยแข็งแกร่งเมื่อเติบใหญ่
ดูเหมือนไม่ค่อยแข็งแรงแต่อย่างไร
แต่หัวใจรับรองว่ากล้าแกร่งเกิน



Even I am small grasses on the ground
Seems like weakness
But still face to the sun strong
Again rain fall or touch to cold weather
But I still alive and growth with proud



วันอังคารที่ 13 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555

Unclear



 
ภาพข้างหน้าพล่ามัวไม่ชัวร์ชัด
เป็นความขัดเขินของสองสามสิ่ง
คือสีสันกับตั้งใจไม่เหมือนจริง
กับอารมณ์ที่ไม่นิ่งไม่แน่นอน
 
 
บางเวลาใช่ว่าจะราบเรียบ
ในความเงียบยังมีสิ่งแทรกซ้อน
ในความหวานยังมีขมปนบางตอน
คือสะท้อนของภาพฝันที่ Unclear....
 
 
Actually some picture is not clear
Because of intention and emotional
Yes,also each life ,sometimes is unclear...
 
 
 


Here,I am





ฉันยังจ้องมองเธออยู่ห่างห่าง
พร้อมจะวางมือลงที่ตรงไหล่
กอดกระชับโอบเธอมาเคียงใกล้
และปลอบใจเบาเบาเราเคียงกัน

อันที่จริงฉันและเธออยู่ไกลห่าง
ที่จะวางกุมมือเธอแค่เพ้อฝัน
แค่อยากอยู่ใกล้ใกล้ไม่ห่างกัน
และให้เธอรู้ว่าฉันยังรักเธอ

Actually I am not here 
But my heart is so near
My hands will lay down on your shoulder
Pull you come to me more closer
Wanna be here for awhile
And whisper to your ears tenderly
I will love you till I die
And eternally ....

It's alright


 
ต้องยอมรับกับความจริงอยู่ตรงหน้า
กับคำว่าเราคงจะไม่ใช่
เพราะเพียงว่าเราเป็นคนอยู่ไกล
แพ้เพราะใจเธอไม่อยู่คู่กับเรา
 
เธอคงมีคนอื่นอื่นอีกใช่ไหม
It's alright อย่าติดยึดกับเรื่องเก่า
จะขอเก็บความฝันอันเคยเป็นของเรา
ไว้เป็นเงาติดใจไปแสนนาน
 
Even know the trust what 's it be...
It's alright ...I have to agree...

Blur



 
เหมือนมองผ่านม่านหมอกมัวหม่น
เห็นตัวตนซับซ้อนซ่อนเงื่อน
ในบางคราแปร่งปร่าพร่าเลือน
ลอยเลื่อนไร้จุดหมายปลายทาง
 
          เหมือนใช่หากไม่ใช่ก็ไม่ใช่
          หากจะใช่ก็ต้องใช่ไม่เหินห่าง
          หากไม่ใช่ก็ห่างไกลเลยจืดจาง
          คงเลือนลางคล้ายภาพเบลอร์เพ้อคนเดียว
 
 
See through the blur picture
Seems through the color is not clear
Sounds life sometimes error
Sadness eyes are filled with tear... 
         
 
 
 

Tonight is so long..



 
 
 
 
ค่ำคืนนี้ยังอีกยาวไกล
เมฆก้อนใหญ่บดบังแสงจันทร์สิ้น
ดารานั้นไม่เยี่ยมกรายให้ยลยิน
ฟ้าสีนิลโน้มต่ำในค่ำนี้
 
เงียบสงัดไปทั่วบริเวณ
ลมหลบเร้นไม่พัดมายังป่าที่
ความอึดอัดระบัดทั่วทั้งราตรี
ค่ำคืนนี้จึงคืนคราวที่ยาวไกล
 
 
Tonight is so quiet
Darkness is around
The sky is filled with cloud
 
                  No moon light also stars after sun set
                  No wind blows in this forest
                  Make me feel not fine
                  Hmm...Tonight is so long...
 
 
 
 

Something like that...




ในท่ามกลางความหวานประมาณหนึ่ง
ส่งสายตาซึ้งซึ้งกับสายฝน
ฝากความคิดไปถึงใครบางคน
มีตัวตนที่ห่างไกลจากสายตา


เป็นความจริงหรือแค่ความไหวหวั่น
หรือแค่ฝันไหวหวานประมาณว่า
มาเรียบเรียงเป็นเรื่องราวเป็นครั้งครา
คิดไปว่ายังรักกันฉันและเธอ


ก็คงเป็นบางอย่างประมาณนั้น
บางทีฉันแค่ฝันแค่พลั้งเผลอ
แค่อยากขอเพียงได้คิดถึงเธอ
อาจจะเก้อเพ้อลำพังเท่านั่นเอง


Something like that...Let's it be
Whatever it likes this...How shall we ?
Something like that... Do you miss me ?
















For your eyes only....




  
ที่รัก...โปรดหันหน้ามาทางนี้
มองตรงที่หัวใจฉันนั้นใกล้ใกล้
และรู้สึกถึงเสียงเต้นของหัวใจ
ทั้งยิ้มให้ฉันปลื้ม(จน)ลืมเวลา

จะกุมมือเธอมาแนบพวงแก้ม
พร้อมกับแย้มยิ้มรับอย่างช้าช้า
และมองซึ้งแว่วหวานสานสายตา
ที่คมกล้ามองมาเหมือนท้าทาย

My dearest....Please turn face to me
Look at my heart closely

I will hold your hands touch to my cheek
Smile to you with sweet
Impress this moment with me
Yes....For your eyes only....

Impression


ความทรงจำสั้นสั้นประมาณหนึ่ง
ในวันซึ่งหมดฝนบนท้องฟ้า
และกำลังดอกแก้วจะโรยรา
คงแต่กล้าเขียวใบไหวระยาง

ดูเหมือนว่าวันเหงาเข้ามาใกล้
วันที่ใจไหวหวั่นนั้นมีบ้าง
เหมือนกลีบดอกร่วงหล่นจนแบบบาง
และพรายพร่างร้างลงบนผืนดิน

รอกิ่งใหม่ชูใบในไม่ช้า
รอเวลาฟ้าสะอาดปราศฝนสิ้น
วันหนาวเยือนดอกใหม่ได้ยลยิน
เป็นอาจินต์ดอกแก้วทุกแวววัน

Just for a moment...with impression
At one day which last drop of rain leaves the sky
Flowers will fall down slowly into the ground
My heart feels lonesome now...









The road



ถนนสายนั้นขนานไปกับท้องทุ่ง
มีฝุ่นคลุ้งตลอดทางเดินข้างหน้า
เมื่อฝนพรำพยายามเดินช้าช้า
ก็เพราะว่าโคลนขอดตลอดแนว

           เราจะหยุดใต้ต้นไม้ที่ใบหนา
           ปล่อยให้ลมประทะหน้าอย่างแผ่วแผ่ว
           สุดหายใจกลิ่นกรุ่นของดอกแต้ว
           ออกดอกแถวสุดท้ายที่ปลายนา

                    กับหอมกลิ่นหญ้าเขียวกับดินดำ
                    และสายน้ำลำธารอยู่ข้างหน้า
                    สูดหายใจลึกลึกและหลับตา
                    ถึงเวลาลาจากต้นหนทางไกล


This road cut through the green field
Fill with dust along but suddenly rain falls
It becomes mud 

I will stop for awhile under a big tree
Let's windy is slowly touch to my face
Breathing of flowers at the corner of the place
Also smell to green grasses and dark soil
Close my eyes for moment 
And it's the time to leave here 
Cause the way is so far...

                         

                         
                       
                 
               

        



When evening comes



 
เย็นแล้ว
นกแซงแซวกำลังบินกลับคืนถิ่น
สายน้ำเอื่อยเฉื่อยไหลพอได้ยิน
ฟ้าสีนิลค่อยเคลื่อนฉาบมาทาบทา
 
เริ่มเวลาเย็นย่ำคืนค่ำแล้ว
สงบแนวระบายริ้วทิวพงหญ้า
แสงสุดท้ายสุริยันมรรคา
ที่ปรายฟ้ายิบระยับประดับดาว
 
 
When evenng comes
Darkness is slowly moving to cover that curve of sky
It's such a quiet and peaceful
Only hear of water sliding flows
Soon ,stars will come and shine brightening
 
 
 
 
 

Falling for you...



 
เพราะว่าแอบหลงใหลและใฝ่ฝัน
ส่งยิ้มอันอบอุ่นละมุนผ่าน
พร้อมยิ้มกว้างบอกรู้สึกว่าเบิกบาน
ความอ่อนหวานหวามไหวมอบให้เธอ
 
Because of you...
My sky is blue...
So ..I am falling for you....
 


Waterfall







 


ในวันหนึ่งซึ่งอยู่ท่ามกลางป่าใหญ่
เสียงนกไพรกู่ก้องสะท้อนแว่ว
เสียงน้ำตกสาดซ่าตลอดแนว
ชมทิวแถวไม้งามตระการตา



วันอาทิตย์ที่ 11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555

Alone

 
 
เดียวดายในแจกันแก้วใส
หากรอบกายไม่มีใครเป็นเพื่อน
รอดอกไม้ดารดาษมาเยือน
ลอยเลื่อนหลบลู่สู่พื้นดิน
 
เจ้าดอกเอยดอกไม้สวย
อ่อนระทวยไร้แรงแสงหมดสิ้น
โดดเดี่ยวเดียวดายไร้ยลยิน
ตกลงดินกลีบกระจายมลายลา
 
 
Lonely....
Never see others are around
Ever feel some are crowd
Finally flower is falling down...