Line

 

เราอาจก้าวเดินไปอย่างช้าช้า

หนทางหน้ายังท้าทายอยู่หลายอย่าง

ค่อยเก็บเกี่ยวประสพการณ์ระหว่างทาง

พร้อมจะวางลิขิตชีวิตเอง

 

I  may be keep walking slowly

That line is still chalenging

But I will keep experience in between

Complete my life permanently 

Village

 

ความทรงจำอ่อนหวานในวันหนึ่ง

สายน้ำซึ่งสาดซัดกับโขดหิน

และยอดหญ้าเสียดสีจนได้ยิน

นกโบยบินไกลรับขับฟ้างาม

 

When

 

ปล่อยเวลาเลื่อนไหลเหมือนสายน้ำ

เก็บความทรงจำดีดีที่วาดหวัง

เพื่อเติมเต็มหัวใจให้พลัง

และเสริมสร้างทางกล้าเพื่อคว้าชัย

 

 

 

Try

เราก้าวเดินตามฝันวันละหน่อย

และค่อยค่อยเป็นความจริงมากยิ่งขึ้น

จนยืนหยัดหนักแน่นทุกวันคืน

สุขสดชื่นเพราะอดทนพยายาม

ไม่ใช่สิ่งที่ง่ายแต่ไม่ยาก

ต้องอดทนให้มากหากจะถาม

ทำการงานสิ่งใดให้พยายาม

และทำตามใจที่ฝันนั้นใช่เลย

Step by step along the way

Slow by slow but permanent

Day and night should be patient

And the end, will reach the aim

Gentle

ยิ้มละไมอ่อนไหวคล้ายขวยเขิน

ส่งสายตาเชื้อเชิญเพลินความหวาน

ประคองกอดดอกไม้เพิ่งเบ่งบาน

ความอ่อนโยนและอ่อนหวานตระการตา

Will smile with gentle and shy

Will send my eyes with sweet

More flowers in my arms and around

It sounds so nice and completely

Tide

เวลาและวารีไม่คอยท่าใคร

จะทำสิ่งใดให้รีบเร่ง

ให้สำเร็จดังหมายได้ด้วยตนเอง

จึงได้ชื่อว่าคนเก่งจริงจริง

Normal

 

 

ทำให้...เป็นเรื่องธรรมดาธรรมดา

ทำให้...ตนเป็นคนมีคุณค่า

จะได้...เป็นคนไม่ธรรมดา

จะได้...มากมายคุณค่ากว่าใครใคร

 

 

Do this..Do that..

Do as more valuable

Do more for earn

So that you can be able

To learn more..Get more..

Certainly

 

Day

 

วันและคืนหมุนเวียนเปลี่ยนสลับ

ความทรงจำหายไปกับเวลานั้น

ค่อยบรรจงแต่งเติมเสริมคืนวัน

ให้มีกันและกันฉันและเธอ

 

 

Day and night ...Night and day...

Remembrance is disappeard in that way

Please come to fill up each night and day

To have each others for long days